De Surinaamse vrouw
Door: Kai Bartels
16 Mei 2015 | Suriname, Paramaribo
De Surinaamse vrouw
Ik ben hier nou al een tijdje en ik moet heel eerlijk zijn dat ik vrij weinig mis uit Nederland. Natuurlijk mis ik mijn ouders, vrienden en mijn lieve hond, maar verder mis ik eerlijk gezegd niks uit Nederland. In de meivakantie, waren mijn ouders en broertje hier en toen miste ik eerlijk gezegd helemaal niks uit Nederland. Ik merk dat ik hier in Suriname mijn plek aan het vinden ben. Ik zit bij een voetbalclub, ik ga elke dag naar stage, s’ avonds help ik de conciërge in de tuin en buiten de Nederlandse (en Belgische) vrienden die ik hier heb ontmoet heb ik ook Surinaamse vrienden. Het leven hier begint heel vertrouwd te raken. Maar er is een ding in dit land waar ik het meeste van hou en dat is de “Surinaamse vrouw”. De uitspraak “once you go black you never go back” geld zeker voor mij. Een aantal collega’s op mijn stage school zeiden dit tegen mij en ik moet eerlijk zijn dat ik het op het begin een hele rare uitspraak vond. Maar nu moet ik eerlijk toegeven dat het voor mij in ieder geval klopt. In Nederland hield ik niet echt van de creoolse vrouw. Ik had wel altijd een voorliefde voor getinte vrouwen. Zo vond ik Indonesische, Turkse, Marokkaanse en Molukse vrouwen over het algemeen ontzettend mooi, maar eerlijk gezegd had ik niet zoveel met creoolse vrouwen (zwarte vrouwen). Nou daar is nu wel verandering in gekomen. Ik vind het de mooiste vrouwen die er zijn. Ik snap er eerlijk gezegd ook helemaal niks van, ineens was het er. In Blerick/Venlo, waar ik woon heb je heel weinig donkere vrouwen. Ja wat ga ik deze prachtige schepsels missen. Maar het is niet alleen het uiterlijk wat ik prachtig vind aan de Surinaamse vrouw, dat zou wel heel oppervlakkig zijn. Nee ik ken ook weinig mensen die zoveel liefde kunnen geven als de Surinaamse vrouw. Wanneer ik in de ochtend mij meld bij de directie van school (iedere leraar moet bij aankomst zich even melden), kan ik niet eerder naar het klaslokaal voordat ik iedereen van de directie een brassa geef (Surinaams voor knuffel) en oh dan hoor je die geweldige dankbare lachjes van ze weer. Ik ben hier ook een keer beroofd en ik had dit verteld aan de directrice. Ik weet niet hoe vaak ze me al op haar kantoor heeft geroepen om te vragen hoe het nou met mee gaat en deze vrouw heeft nou niet echt tijd over. Nee deze vrouw maakt tijd voor mij en dit zou ze voor alle collega’s doen. De Surinaamse vrouw is dus ook ontzettend zorgzaam en medelevend. Dit geld bijv. ook voor onze huisbazin die boven ons woont. Elke dag stond ze schreeuwend aan onze deur om te vragen hoe het met ons ging. Dat temperament en dat zorgzame, dat vind ik echt typerend voor een Surinaamse vrouw. Nu zul je misschien denken, “ja Kaike je kan wel lullen over je Surinaamse vrouwen, maar deze vrouwen hebben we in Nederland ook hoor”. Absoluut, maar toch vervult de Surinaamse vrouw een grotere rol in het land, dan de Nederlandse vrouw dat doet in Nederland. Eerlijk gezegd ligt dit ook aan de houding van de Surinaamse man. Ik zal een voorbeeld geven waarom de Surinaamse vrouw dit land eigenlijk dit land draaiende houdt. Op de universiteit in Suriname is de vrouw behoorlijk oververtegenwoordigd. Maar liefst 80% van alle mensen die op de universiteit zit, is een vrouw. Ik vind dat behoorlijk schrikbarend. Dit voorbeeld zegt natuurlijk veel over de Surinaamse man, maar ook zeker net zoveel over de Surinaamse vrouw. Ik heb het gevoel dat de Surinaamse vrouw toch een stuk serieuzer in het leven staat dan de man. Ook als het om het gezinsleven gaat, dan vervult de Surinaamse vrouw toch een belangrijkere rol dan de Surinaamse man. Ik weet niet hoeveel Surinaamse gezinnen er zijn, waar alleen de moeder in beeld is. Nogmaals, dit zegt natuurlijk ook iets de Surinaamse man, maar daar wil ik het nu even niet over hebben. Nee de Surinaamse vrouw, dat is iets prachtigs en vervult een superbelangrijke rol in het land. Ach misschien had ik het nog niet eens over dit onderwerp moeten hebben. Dit is echt zo’n ding wat je mee moet maken. (Overigens kan de Nederlandse vrouw het over het algemeen niet zo goed vinden met de Surinaamse vrouw.)
Ik ben hier nou al een tijdje en ik moet heel eerlijk zijn dat ik vrij weinig mis uit Nederland. Natuurlijk mis ik mijn ouders, vrienden en mijn lieve hond, maar verder mis ik eerlijk gezegd niks uit Nederland. In de meivakantie, waren mijn ouders en broertje hier en toen miste ik eerlijk gezegd helemaal niks uit Nederland. Ik merk dat ik hier in Suriname mijn plek aan het vinden ben. Ik zit bij een voetbalclub, ik ga elke dag naar stage, s’ avonds help ik de conciërge in de tuin en buiten de Nederlandse (en Belgische) vrienden die ik hier heb ontmoet heb ik ook Surinaamse vrienden. Het leven hier begint heel vertrouwd te raken. Maar er is een ding in dit land waar ik het meeste van hou en dat is de “Surinaamse vrouw”. De uitspraak “once you go black you never go back” geld zeker voor mij. Een aantal collega’s op mijn stage school zeiden dit tegen mij en ik moet eerlijk zijn dat ik het op het begin een hele rare uitspraak vond. Maar nu moet ik eerlijk toegeven dat het voor mij in ieder geval klopt. In Nederland hield ik niet echt van de creoolse vrouw. Ik had wel altijd een voorliefde voor getinte vrouwen. Zo vond ik Indonesische, Turkse, Marokkaanse en Molukse vrouwen over het algemeen ontzettend mooi, maar eerlijk gezegd had ik niet zoveel met creoolse vrouwen (zwarte vrouwen). Nou daar is nu wel verandering in gekomen. Ik vind het de mooiste vrouwen die er zijn. Ik snap er eerlijk gezegd ook helemaal niks van, ineens was het er. In Blerick/Venlo, waar ik woon heb je heel weinig donkere vrouwen. Ja wat ga ik deze prachtige schepsels missen. Maar het is niet alleen het uiterlijk wat ik prachtig vind aan de Surinaamse vrouw, dat zou wel heel oppervlakkig zijn. Nee ik ken ook weinig mensen die zoveel liefde kunnen geven als de Surinaamse vrouw. Wanneer ik in de ochtend mij meld bij de directie van school (iedere leraar moet bij aankomst zich even melden), kan ik niet eerder naar het klaslokaal voordat ik iedereen van de directie een brassa geef (Surinaams voor knuffel) en oh dan hoor je die geweldige dankbare lachjes van ze weer. Ik ben hier ook een keer beroofd en ik had dit verteld aan de directrice. Ik weet niet hoe vaak ze me al op haar kantoor heeft geroepen om te vragen hoe het nou met mee gaat en deze vrouw heeft nou niet echt tijd over. Nee deze vrouw maakt tijd voor mij en dit zou ze voor alle collega’s doen. De Surinaamse vrouw is dus ook ontzettend zorgzaam en medelevend. Dit geld bijv. ook voor onze huisbazin die boven ons woont. Elke dag stond ze schreeuwend aan onze deur om te vragen hoe het met ons ging. Dat temperament en dat zorgzame, dat vind ik echt typerend voor een Surinaamse vrouw. Nu zul je misschien denken, “ja Kaike je kan wel lullen over je Surinaamse vrouwen, maar deze vrouwen hebben we in Nederland ook hoor”. Absoluut, maar toch vervult de Surinaamse vrouw een grotere rol in het land, dan de Nederlandse vrouw dat doet in Nederland. Eerlijk gezegd ligt dit ook aan de houding van de Surinaamse man. Ik zal een voorbeeld geven waarom de Surinaamse vrouw dit land eigenlijk dit land draaiende houdt. Op de universiteit in Suriname is de vrouw behoorlijk oververtegenwoordigd. Maar liefst 80% van alle mensen die op de universiteit zit, is een vrouw. Ik vind dat behoorlijk schrikbarend. Dit voorbeeld zegt natuurlijk veel over de Surinaamse man, maar ook zeker net zoveel over de Surinaamse vrouw. Ik heb het gevoel dat de Surinaamse vrouw toch een stuk serieuzer in het leven staat dan de man. Ook als het om het gezinsleven gaat, dan vervult de Surinaamse vrouw toch een belangrijkere rol dan de Surinaamse man. Ik weet niet hoeveel Surinaamse gezinnen er zijn, waar alleen de moeder in beeld is. Nogmaals, dit zegt natuurlijk ook iets de Surinaamse man, maar daar wil ik het nu even niet over hebben. Nee de Surinaamse vrouw, dat is iets prachtigs en vervult een superbelangrijke rol in het land. Ach misschien had ik het nog niet eens over dit onderwerp moeten hebben. Dit is echt zo’n ding wat je mee moet maken. (Overigens kan de Nederlandse vrouw het over het algemeen niet zo goed vinden met de Surinaamse vrouw.)
-
16 Mei 2015 - 16:45
Truus:
Kai,
Dit is - schat ik in - het langste verslag dat je tot nu toe geschreven hebt. Goed om te lezen dat je helemaal geworteld bent in de Surinaamse samenleving. En ik heb genoten van je reflectie/ bespiegelingen over de Surinaamse vrouw.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley