Navigatie
  • WaarBenJij.nu
  • Nieuws
  • Shop
  • Reisloket

Inloggen | Aanmelden

WaarBenJij.nu

Maak gratis jouw reisdagboek aan! Gratis aanmelden

Maak gratis jouw reisdagboek aan!

watch introductie videotjes

Breadcrumbs

  • Home
  • >
  • KaiisinSuriname
  • >
  • Mijn eerste reis

Paramaribo 16:24 sitemap

Je bekijkt de reis...

Mijn eerste reis

<? echo $this->currentTravelTitle; ?>
  • Reisdetails
  • Reisverslagen
  • Foto's
  • Video's

Profiel

Volledig profiel
Profiel afbeelding van KaiisinSuriname

KaiisinSuriname

Nu in:

Was in:

Blijf op de hoogte

  • Meld je aan voor de mailinglijst
  • RSS-feed
  • Bel via Hallo Buitenland.nl

Recente reisverslagen

  • 27-05-2015 verkiezingen (0)
  • 16-05-2015 De Surinaamse ... (1)
  • 01-04-2015 Verschillende ... (2)
  • 14-03-2015 De Jungle (0)
  • 28-02-2015 Het verloop (1)

Statistieken

Dit dagboek is 1812 keer bekeken

Voorbereid op reis? check reisloket

prev next
365 Vaccineren

Reisverslag De Jungle

Toon op kaart

14 maart 2015 | Door: Kai Bartels

Aantal keer bekeken 126   Aantal reacties 0   Paramaribo, Suriname
a A

De Jungle

Ik ben hier nou totaal al 6 weken en ik begin steeds meer plek hier te vinden in Suriname. Het gaat al een stuk beter op de stage school waar ik op zit en ik ben al redelijk gewend aan de cultuur. We hadden ook een trip gemaakt. Normaal bestaat een trip uit een gezelschap van 20 mensen of meer. Wij gingen met 6 man op trip inclusief onze reisleider. We moesten 8 uur reiden in een zweterige bus om bij onze bestemming te komen. De wegen waren erg hobbelig en er zaten heel veel gaten in de weg. Ik vond het eerlijk gezegd al bizar dat er wegen waren in dit onbewoonde gebied. We reden soms wel 4 uur zonder iemand tegen te komen. De wegen zijn natuurlijk aangelegd voor de bos- en mijnbouw. Suriname verdient erg veel geld aan deze sectoren. Maar op deze wegen voelde je, je pas echt alleen en afgesloten van de bewoonde wereld. Af en toe stopte we als onze gids een gekke vogel had gespot bijv. de zwarte gier. Onze gids was echt een top vent en hij reed zonder vermoeid te worden 8 km. aan een stuk.

Toen we eenmaal bij onze bestemming aankwamen was er alleen een bruggetje. we hingen onze hangmatten aan een aantal bomen en dat was het dan met het comfort. Onze gids had op de weg heen een giftige slang doodgereden (met opzet). Ik was daar een beetje huiverig over. Stel je voor dat zo'n slang bij ons kamp zou komen (de beesten zijn namelijk dodelijk). Onze gids gooiden ook alleen een lijn met een haak in de kreek. Hij zei dat hij ging proberen om een piranha te vangen. De piranha zouden we de volgende dag eten. Ik dacht dat hij een grapje zou maken maar hij was bloedserieus. We gingen vroeg naar bed om heel vroeg in de ochtend in de morgen dieren te gaan spotten.

de volgende ochtend gingen we dieren spotten, dit was om half 5 in de ochtend. Het was nog pikkedonker en daar gingen we dan met onze zaklampen opzoek naar dieren. We hebben heel veel kikkers en padden gezien. Ik heb het dan niet van die groene kikker, nee kikkers in de gekste kleuren. Ook kwamen we weer zo'n giftige slang tegen. Een absoluut hoogtepunt was het zien van een miereneter. Deze miereneter had zich in een boom verstopt.

Toen we terug kwamen bij het kamp hadden we twee vette piranha's gevangen. Ik vond het echt bizar om die beesten van dicht bij te zien. De vissen zijn ook enorm groot. Onze gids zij dat Trijntje Oosterhuis degene is die de grootste piranha had gevangen (zij was met hem op trip mee).
We hebben deze piranha's opgegeten en ik kan je vertellen die gekke beesten smaken heerlijk.

Toen we terug reden naar ons huis zijn we ook nog een regenboog boa tegengekomen. Dit was absoluut het hoogtepunt van de trip. Onze gids had hem gevangen (ja het was een hij dat heeft onze gids gechekt en terwijl hij dit chekte heeft de slang hem helemaal onder gescheten de hele terug weg rook de bus erna). We zijn ook met het beestje op de foto geweest. Dit was echt geweldig.

Waarom was deze trip nou speciaal? We gingen met een hele kleine groep in een gebied waar werkelijk geen hond te bekennen is. Je voelt je op dat moment zo klein en dan zie je pas hoe machtig de natuur is. Ik heb me maar een keer kleiner gevoeld in de natuur en dat was toen ik op een berg van 3200 m. stond. Dat natuur gevoel is onbeschrijfelijk.

Reageren
Vorige bericht » « Volgende bericht

Foto's bij verslag (3)

  • DSC09756
  • DSC09758
  • DSC09757

Ga naar het overzicht

Reacties (0)

Reageer op dit reisverslag

Naam (verplicht):

E-mail adres:


Over WaarBenJij.nu

  • Wat is WaarBenJij.nu?
  • Veelgestelde vragen
  • Nieuws
  • Contact

Op WaarBenJij.nu

  • Reizigers
  • Reisverslagen
  • Foto's

In de shop

  • Fotoalbum
  • VIP-pakket
  • Fotoruimte

Zakelijk

  • Adverteren op WaarBenJij.nu
  • Werken bij WaarBenJij.nu
  • Zakelijk contact

Auteursrecht © 2018 WaarBenJij.nu | Easyapps BV | Algemene voorwaarden | Alle rechten voorbehouden

×

Next Previous Slideshow Download